دَدَر شماره 2

این بار اصلا دوست نداشتم برم ،حتی با مادرگرام سر به زور رفتن به دَدَر دعوام شد ،اما حقا و انصافا خوش گذشت 

هر چند که ساعت های اول دلتنگی عجیبی داشتم و کم کم با آتیش روشن کردن ، غورباغه بازی و تعقیب 

مارمولک های کوهی و بچه غورباقه های تو لجن بود که دیگه همه چیز یادم رفت و کلی از این رو به اون رو شدم .

اینجاست که شاعر می فرماید:

چشم ها را باید شست جور دیگر باید دید 

زندگی شستن یک بشقاب است 

و الی آخر.... 


و خدایش بیامرزد شاعر را که امروز نبود که ببیند سلفی با غورباقه را و اینطور بسراید : 


زندگی ، سلفی با غورباقه ست :))) 


+ خیلی تلاش کردم یکی از اون مارمولک های کوهی که احتمالا شما بهش بزمجه میگین رو بگیرم (اسم مارمولک

رو بیشتر می پسندم:دی) اما اونا زرنگ تر بودن و موفق نشدم . 

مشغول آتیش روشن کردن بودم که یه سنگ بزرگ رو جابجا کردیم و دیدیم ای دل غافل یه ابر عقرب

داره خیلی داش مشتی از زیرش بیرون میاد( به جون خودم اگه دروغ بگم :|) اصن لاتی راه می رفت 

من و اخوی گرام هم نامردی نکردیم یه قوطی پلاستیکی (از این جا مربا خوریا که شفافه مثل شیشه) 

برداشتیم و به هر زحمتی بود هلش دادیم تو و اسیرش کردیم تا باشد که بنده ی خدایی رو مورد گزش قرار نده 

البته اخوی یه فکر در مورد تبدلیش به روغن عقرب (کاربرد درمانی داره) کرد که بعدا منصرف شد. 


بعد از کلی آب بازی و مارمولک بازی ،لاک پشت و غورباقه بازی و غیره با کلی خستگی برگشتیم 

اینقدر خسته بودم که بی خیال رانندگی شدم و گرفتم تا وقت رسیدن خوابیدم که البته به هدفم نرسیدم 

از یه جایی بیدارم کردن گفتن بیا رانندگی کن (پدر گرام کار داشت میخواست جایی بره ) 

بنده با چشمانی خواب آلود تا منزل رانندگی کردم (مدیونید اگه فکر کنید که یه چششم باز بود و یکی بسته :)))  والا...) 

قصه ی ما به سر رسید کلاغه به خونش نرسید .


بالا رفتیم دوغ بود 

پایین اومدیم ماست بود 

قصه ی ما راست بود. 


پ.ن: عکساشو بعدا میذارم ان شالله :)


۲۳:۵۱

مدیونید اگه فکر کنید شعر خودم نیست :دی

برخیز و مخور غم جهان گذران 

بنشین و دمی به تخمه خوردن گذران :))

م.ح 

28 اردیجهنم 95

۱۵:۱۹

همدم

دریافت

حجم: 3.39 مگابایت

۱۴:۵۷

به یک عدد ماساژور مجرب نه مجردها نیازمندیم :دی

اینقدر خسته ام که احساس می کنم یه تریلی 18 چرخ از روم عبور کرده و به طرز معجزه آسایی زنده موندم 

ولی به شدت کوفته(تبریزی) شدم ، اصن یه وضی :/ 

۲۲:۳۶

هویجوری70

اساس علم ریاضی به باد خواهد رفت

اگر که مسئله ها عاشقانه حل بشود!

غلامرضا طریقی

۱۸:۴۲

شوخی شوخی جدی شد

هیچ وقت از دنیای مجازی خوشم نمی اومد... و همیشه از اونهایی که انقدر راحت به این دنیای به اصطلاح دروغی و آدم های این دنیای به اصطلاح دروغی اعتماد می کردند بدم می اومد... فکر می کردم اعتماد کردن به دنیایی که وجود خارجی نداره خیلی مسخره ست... اما یه روزی که از شدت بیکاری داشتم دیوونه میشدم یه وبلاگ ساختم... یادمه یه روز پاییزی بود چه ماهی بود رو یادم نمیاد، البته اون لحظه فقط دنبال وقت گذرونی نبودم هر چند که حوصله ام سر رفته بود، دنبال این بودم از وبلاگ یا بهتر بگم از دنیای مجازی سر دربیارم .

وبلاگ رو ساختم یه شعر دو خطی توش گذاشتم و دیگه دنیای مجازی یادم رفت ، یه روز همینطور که

نشسته بودم پای سیستم (یادم نمیاد چیکار میکردم) یادم افتاد یه روز یه وبلاگی ساخته بودم

 رفتم سراغش دیدم یکسال ازساختنش میگذره و یه دونه کامنت برام اومده

 اگه بگم تنها دلیل وبلاگ نویسم همون کامنت بود

دروغ نگفتم یه کامنت بدون آدرس که فقط یه جمیل همراهش داشت سال ها بعد به اون جیمیل پی ام زدم

و ازش تشکر کردم اما فکر نکنم هیچ وقت به دستش رسیده باشه . 

دنیای مجازی با تمام خوبی ها و چیزایی که به من یاد داد ،سال ها تنهایی هام رو پر کرد و... اما خیلی چیزها رو از 

من گرفت، خیلی چیزایی که شخصی و غیر قابل بیانه اما مهم ترینش محروم شدن از زندگی تو دنیای واقعی بود 

قبل از اینکه وارد دنیای مجازی بشم ساعت ها کتاب می خوندم، شعر می نوشتم 

متن ادبی می نوشتم ،مسافرت می رفتم و...

اما بعد مجازی شدنم ذائقه ام خیلی عوض شد دیگه اون کارها برام لذت بخش نبود 

دنیای واقعی برام مثل غربت شده بود مثل خارج از مرزهای ایران جایی که یه همزبان هم نداری!!!

اگه می تونستم به گذشته برگردم هیچ وقت اینطوری پا به دنیای مجازی نمی گذاشتم هیچ وقت...


پ.ن: عنوان و چند خط اول از آبو اقتباس شده!!!

۱۶:۱۰

هویجوری 69

مانده ام حافظ تو را در چندمین دفتر سرود

مانده ام سعدی تو را در چندمین باب آفرید

نجمه زارع


۲۲:۲۳

ای که خاک پای تو دُر است و لعل و کیمیا *

وب یکی از دوستانو می خوندم دیدم در مورد کف بینی و فال و علوم غریبه نوشته بنابراین تصمیم گرفتم 

خرده اطلاعاتی که دارم رو با شما درمیون بذارم : 


اول از همه :

علم کف بینی و فال این صوبتا واقعیت داره منتها 99 درصد مردم بلد نیستن و دریوری تحویل میدن 

کف بینی ، رمل ، جفر، ابجد، اسطرلاب ، ریمیا ، هیمیا ، لیمیا و... 

حتی بعضی ها معتقدن کیمیا(فلزات به طلا)و سیمیا(تبدیل فلزات به نقره)  

هم وجود داره منتها افرادی که بلدن خیلی کم هستن و معمولا ازش استفاده نمی کنن. 

در روایتی دیدم : امام رضا(ع) در راه مشهد قیچی اون سلمانی که محاسن مبارکش رو اصلاح کرده بود رو طلا کرد بود

یا حتی بعضی از مورخین معتقدن قارون با علم کیمیا اونقدر ثروت جمع کرده که حتی

کلید های مخازن پول هاش هم طلا بوده.  

از شما چه پنهون چند سال پیش در حین مطالعه کتابی منم به علم کیمیا پی بردم و از اونجایی که آدم خسیسی 

نیستم این علم رو با شما در میان میذارم 

این شما و علم کیمیا از زبان عارف عزیز عبد صالح خدا حاج شیخ جعفر مجتهدی : 

 از همان سنین نوجوانی علاقه عجیبی به تزکیه نفس داشتم و شروع به تهذیب نفس و خودسازی و تقویت اراده نمودم و در قبرستان متروکه شهر تبریز که یکی از قبرستانهای بسیار مخوف ایران به شمار می‌رود و رعب و وحشت عجیبی بعد از استیلای شب به خود می‌گیرد، قبری حفر نموده و در آن شب را تا صبح به ذکر حضرت باری می پرداختم چون بسیار دوست داشتم به بینوایان و مستمندان کمک کرده و زندگی آنها را از فقر و تنگدستی نجات بخشم، سعی و تلاش بسیاری می‌نمودم تا معمای لاینحل کیمیا به دست من حل گردد، لذا قسمتی از سرمایه پدری را در این راه صرف نمودم ولی به نتیجه‌ای نرسیدم، اما چون این کوشش من همراه با توسلات شدید بود، یک روز ناگهان هاتف غیبی به من ندا در داد:

جعفر؛ کیمیا، محبت ما اهل بیت عصمت و طهارت است، اگر کیمیای واقعی می خواهی بسم الله این راه و این شما .

با شنیدن آن ندای غیبی هدف و مسیر زندگیم بکلی دگرگون شده و بر آن شدم تا به جای تسخیر جن و انس و ملک و اکتساب کیمیا به دنبال حقیقت همیشه جاوید و پاینده، یعنی محبت و دوستی ائمه اطهار (علیهم‌السلام) بروم.


*عنوان:مصرع یک تک بیتی از خودم . 



۱۴:۳۴

دلکم

دریافت

حجم: 4.54 مگابایت 


۲۳:۵۴

ها؟

برای شمام از این کامنتای دریوری تبلیغاتی میاد؟!


۲۲:۵۴
Designed By Erfan