اردیبهشت 93 بود روزش رو یادم نیست
مدینه بودم در حال خرید از یه هایپر مارکت بودم که تلفنم زد خورد :
خاله: سلام
من :سلام
.
.
.
خاله : سوغاتی برا خانومت یادت نره بیاری ؟
من : خانومم ؟؟؟ O_o
خاله: آره دیگه خانومت
من: مگه من زن دارم خودم خبر ندارم :|
خاله : همسر آیندت منظورمه (:
من :|
خاله : از پشت تلفن البته ^_^
تبدیل شد به یکی از نوستالژیک ترین خاطراتم :)))
نصف شب ها آنی اما خب چرا ؟!
با همین پرسش هلاکم می کنی
نصف شب...با کی ولش کن بگذریم
تا که می پرسم بلاکم می کنی !
اینقدر حرف نزده، کار نکرده،خواب ندیده، شعر نسروده و... دارم که بعضی شب ها
از فکر خوابم نمی بره
مثل همین الان که هر چی پست میذارم روحم ارضا نمیشه :)
فهرستی از کارهای که باید انجام بدم نوشتم خیلی بلند بالا شده چند بار تا حالا وصیت نامه نوشتم
آخرین بار قبل از دوره آموزشی بود
دیروز به این نتیجه رسیدم که دفعه بعدی که بخوام وصیت نامم رو به روزش کنم
به چند خط بسنده کنم اون چند خط هم یه آماری از بدهی های مادی و معنویم باشه و بس !!!
بنویسید تا قبل از اینکه دیر بشه.
انگار که یک کوه ، سفر کرده از این دشت
آنقدر که خالی شده ، بعد از تو جهانم ...
فاضل نظری
نمی دونم تا حالا به این پسوند تنهای آخر کلمه شاعر،که خودم رو خودم گذاشتم فکر کردید یا نه ؟!
روز اول که وارد دنیای مجازی شدم به یه اسم برای وبلاگ نویسی احتیاج داشتم اما از این نکته غافل
من آب گذشته از سرم.. می گویم
من عاشقم احمقم خرم ,می گویم
انگار که چاره ای ندارم دیگر ...
من اسم تو را به مادرم می گویم !
جلیل صفر بیگی
نگهبانی از یه اداره وسط شهر یکی از مسخره ترین کارهایی که یه بشر (یه نظامی احمق)
می تونه اجباریش کنه :(
والا...
+ من در حال دراز کش روی تخت آسایشگاه مشغول نوشتن پست :)
++عنوان از فاضل جان نظری
دریافت
