دیشب داشتم آمارگیر وبلاگم رو بررسی می کردم که به این پدیده ی نادر برخوردم :
شاید خیلی از شما اصن ویندوز 98 ندیده باشید موقعی که ما بچه بودیم ویندوز 95 استفاده میشد
یا حتی nc و doc ولی الان تو سال 2015 استفاده از ویندوز98 در حالی که مرورگر opera استفاده کنی
دیگه خیلی جالبه !!!!!!!
امروز بعد از مدت ها دلم برای بلاگفا تنگ شد یاد خیلی چیزا افتادم کلی خاطره تو چند ثانیه از جلو چشمم عبور کرد
میگن آدم لحظه ی مرگ تمام زندگیش مثل یه فیلم از جلو چشمش می گذره دقیقا همچین حسی بود منتها با این
تفاوت که اون سال هایی که تو بلاگفا گذروندم رو فقط دیدم انگار یه فرفره باد بخوره و دوباره برگرده سرجای اولش
همین اندازه طول کشید... ای کاش بلاگفا هیچ وقت نابود نمی شد و امثال من آواره از نوع دنیای مجازیش نمیشدیم
بلاگ هرچقدر راحت باشه آدم احساس میکنه خونه ی اجاره ایه و باید چند وقت دیگه جول و پلاسش رو جمع کنه و بره دنبال زندگیش ...
غربتی که تو این روزها تو بلاگ کشیدم تو بلاگ اسکای که بعد زلزله بلاگفا اونجا ساکن شده بودم نکشیدم هر چقدر سعی می کنی خودت رو پسرخاله دیگران نشون بدی بهشون لبخند بزنی باهاشون صمیمی باشی باز می بینی
به جز اونایی که قبلا باهاشون مراوده داشتی بقیه تحویلت نمی گیرن یعنی می گیرن اما نه اونجوری که به دلت
بچسبه یا اصن این به کنار تو بلاگفا 100ها نفر بودن که حتی اگه شده گذری میومدن یه بار سری می زدن حال می
پرسیدن و انرژی میدادن انرژی موندن و ادامه دادن
یادشون بخیر همه ی اونایی که تو بلاگفا جا موندن : را ، سین ، نون ، میم، شین و...
+ رفقایی که اینجا رو می خونن و کامنت میدن این متن رو به خودشون نگیرن...!!!
قامت به بلندای صنوبر داری
چشمان پر از سپیده باور داری
گیسو عسلی چشم طلایی بانو
تو عشق منی حیف که شوهر داری
یادمه وقتی خیلی بچه بودیم ما رو از موجودی افسانه ای می ترسوندن به اسم لولو
الان که فکر می کنم می بینم این موجود ترسناک چه اسم با نمکی داشته :))
این لولو اینقدر مشهوره که حتی باهاش ضرب المثل هم درست کردن و حتی
ریس جمهور گذشته در یکی از سخنرانی هاش در پاسخ به اقدامات سیاسی آمریکا
گفت : اون ممه رو لولو برد یا شایدم خورد ببخشید اگر قدری صریح حرف می زنم
امیدوارم به حساب بی نزاکتی بنده نگذارید بعضی شب ها خواب لولو می بینم مثل
پریشب که تعداد زیادی لولو به خوابم اومده بودند و از استرس چند بار از خواب پریدم
خدا رو شکر می کنم لولو های واقعی نبودن و ما جون سالم به در بردیم .
امیدوارم هیچ وقت دچار لولو نشین اگرم شدین تو رختخوابتون بارون نیاد :)))
والا...
تمامِ زندگی ام صَرف شعر گفتن شد
از آن زمان که شنیدم تو شعر میخوانی...
محمد رفیعی
این لوگوی جدیدیه که برای خودمون(بچه های ادبیات) طراحی کردم خیلی شبیه لوگوی دزدان دریایی یعنی این شده شاید به خاطر اینه که این روزها خیلی اخبار سوریه و داعش رو پیگیری می کنم :دی
والا...
پ.ن:
این میز شیشه ای میز غذاخوری ماست که صبحانه و ناهارمون رو، روش میل می کنیم .
فصل تا فصل خدا بی تو هوا یک نفره است
از سرم میل به پاییز و بهار افتاده ...
قرار بود چند روزی نباشم اما نمی دونم چی شد که هستم :)))
عکس این گل های زیبا رو امروز از حیاط دانشگاه سابقم گرفتم دانشگاهی پر از
خاطره تلخ و شیرین که همیشه حیاطش گل های زیبایی داره .
* عنوان از جناب مولانا
دریافت
