تاریکی ،سکوت، صدای پنکه و دکلمه علیرضا آذر ترکیب عجیبی میشه...

لیلی تو ندیدی که چه با من کردند 

مردم چه بلاها به سرم آوردند... 

من را به گناه بی گناهی کشتی 

بانوی شکار اشتباهی کشتی 

دیوانه ام از دست خودم سیر شدم 

با هرکس هم نام تو درگیر شدم 

این ها همه کم لطفی دنیاست عزیز 

این شهر مرا با تو نمی خواست عزیز

ای تف به جهان تا ابد غم بودن

ای مرگ بر این ساعت بی هم بودن

یادش همه جا هست،خودش نوش ِ شما

ای ننگ بر او مرگ بر آغوش شما

شمشیر بر آن دست که بر گردنش است

لعنت به تنی که در کنار تنش است

دست از شب و روز گریه بردار گلم

با پای خودم می روم این بار گلم