حس و حال خوبی که فیلم هایی مثل محمد(ص) رسول الله به آدم منتقل می کنه کم تر چیزی 

میتونه منتقل کنه .بی دلیل نیست که اینقدر به هنر هفتم یعنی سینما علاقه مندم 

دنیای تصاویر متحرک آمیخته با اصوات مو سیقیایی مسحور گر، ابزاری کهنه نشدنی 

 برای تبلیغ خوبی ها، معارف ، اعتقادات و... 

فیلم بسیار دیدنی و زیبایی بود دست تمام عوامل سازنده مخصوصا کارگردانش 

و اون بزرگورای که پیشنهاد و هزینه ساخت این فیلم رو داد درد نکنه .

فیلم های تخیلی رو دوست ندارم چون اعتقاد دارم که هر چقدر هم جذاب باشن 

نه به درد دنیا میخورن و نه قیامت چون بر اساس خیال محض ساخته شدن اما بر خلاف این اعتقاد و 

سلیقه ام چند روزیه دارم سریال the-walking-dead رو نگاه می کنم

 که علی رغم تخیلی بودن سرشار از روابط انسانی واقعی ، آموزش مدیریت بحران 

و در عین حال پر از لحظات هیجان انگیزه به نظرم دیدنش خالی از لطف نیست اگر دیدینش 

حتما نقدش رو هم بخونید .

امروز 5 تا بلیط فیلم محمد رسول الله از دوستی هدیه گرفتم 

دل همتون بسوزه :دی 

والا... 

تو ذهنم موسیقی فیلم از کرخه تا راین پخش میشه و هی تکرار میشه و تکرار 

و به این فکر می کنم که موسیقی یک فیلم در نوستالژیک کردنش چقدر موثره !!!