وقتی به 12 سال دوران تحصیلم در مدرسه نگاه می کنم به ندرت خاطرات خوب و لحظاتی که دوباره 

دوست داشته باشم تجربشون کنم رو می تونم پیدا کنم ، امشب وقتی یه دوری تو دنیای مجازی زدم 

و وبلاگ ها و پیچ های دیگه رو هم خوندم متوجه شدم که خیلی ها همین حس رو به مدرسه دارن 

در یک جمله رک و پوست کنده: مدرسه و سیستم آموزشی ما به قدری کسالت آوره که همه دوست دارن 

ازش فرار کنن حتی اگه بهترین دوستان و معلمان و کلی خاطرات ریز و درشت باهاش داشته باشن...!

ای کاش روزی مدرسه های ما هم مثل فلان کشور که اسمشو نمیارم (که حرفام بوی غرب زدگی نگیره)

اینقدر جذاب بود که بعد از تموم شدن ساعت مدرسه ، بچه ها رو باید به زور بفرستن برن خونشون!