حاج آقای مسجد محلمون یه پیر مرد اصفهونیه تعریف می کرد از بچگیاش: 

می رفتیم دم حجره بابا بزرگمون میگفت : 

پولکی میخی ؟ بوگو لااله الا الله ، صلوات بفرس ( با لهجه اصفونی بخونید)

بعد مام صلوات می فرستادیم پولکی می گرفتیم ، می رفتیم . 

اما نکتات اخلاقی این خاطره : 

نکته یک : بابا بزرگشون آدم خیلی خوبی بوده .

نکته دوم : بابا بزرگشون اصفهونی بوده .

نکته سوم : به نوه هاشم پولکی مفته نمیداده یه صلواتی چیزی ازشون می گرفته :))))

معلومه من چقدر با اصفهونیا خاطره دارم ؟!