حدود ساعت 6 چشمام رو باز کردم و با خودم گفتم حالا که خوابم نمیبره و خوابیدن خستگیم رو بیشتر می کنه 

بهتر بزنم بیرون برم ورزش کنم و همونطور که 22 فوریه تعریف می کرد لذت وزرش صبحگاهی رو باز از 

نزدیک درک کنم 

بنابراین سریع وسایلمو آماده کردم و هندزفریو زدم به گوشم و به آهنگ تند و تیز محرک گذاشتم و با دو 

از در خونه بیرون زدم و تا پارک نزدیک خونه دویدم وقتی به پارک رسیدم نفسم بالا نمیومد و به هن هن

 افتادم و حالم بد شده بود با خودم گفتم جوونی کجایی که یادت بخیر :/ 

 یکم قدم زدم، هوای پاک و اکسیژن خالص رو کشیدم تو ریه هام و درحالی که گوشیم داشت دعای 

عهد با صدای استاد فرهمند رو میخوند برگشتم خونه و تصمیم گرفتم هر روز صبحم رو با این کار لذت 

بخش و مفرح یعنی همین ورزش شروع کنم ...!