مواقعی که به کامنت دوستان جواب میدم یا مواقعی
که بهشون کامنت میدم مواقعیه که ابیات فی البداهه
تو ذهنم میاد که معمولا دو سه بیت بیش تر نمیشن
می نویسمشون و همونا رو برای دوستان به عنوان
جوابکامنت می کنم.
مثل این بداهه:
گفتی که تو را مذهب پاک است قبول
پرهیز کنی ز هر چه ناپاک و فضول
ای دوست بیا کمی هم با ما
با ما به از این باش که با خلق عذول
م.ح
تاریخش و این که برای کی گفتم رو یادم نمیاد.
+ توجه کردین چند بار از کلمه مواقع استفاده کردم
از بس این کلمه کاربرد داره :دی
