پست قبلی یه خاطره بود که کاملا وجه طنز داشت از طرفی واقعا قصدم ناراحت کردن کسی نبود هرکس که این پیچ رو دنبال کنه با روحیه طنز نوشتار این وبلاگ آشناست از برخورد بعضی از مخاطبان متاسف شدم.

کشتی تو مرا و منتظر می مانم 

قاتل به محل قتل بر میگردد... 

کاظم بهمنی

اولین بار که نجات سرباز رایان رو دیدم دانشجو بودم شاید اواخر دهه 80 بود (عینهو این پیرمردها که خاطره تعریف 

می کنن) فکر کنم سال 89 بود . از کیفیت بالای فیلم و میزان خوش ساخت بودنش به شدت شوکه شدم دیشب 

که بعد از مدت ها یادش افتادم و هوس دیدن صحنه های اکشن جنگی واقعی کرده بودم دوباره دانلودش کردم 

و نشستم دو ساعت وچهل دقیقه میخ این فیلم خوش ساخت شدم فیلمی که علی رغم جلوه های ویژه و جنبه 

های کیفی فوق العاده اش به شدت فیلم چاخانیه به لحاظ داستان :دی 

ولی آدم از دیدنش واقعا لذت میبره با تمام این اوصاف معتقدم اسپیلبرگ کارگردان آمریکایی جهود ِ مشهور این فیلم 

 انگشت کوچیکه ی حاتمی کیای خودمون نمیشه.

چون حاتمی کیا با امکانات به نسبت هیچ آثار بی نظیری مثل : آژانس شیشه ای، مهاجر، از کرخه تا راین و... 

رو خلق کرده. کارهایی که شاید شهرت دنیایی نداشته باشن ولی قطعا شهرت آسمانی دارن. چون در مورد 

افرادیه که از همه چیزشون گذشتن ، نه تنها از جونشون بلکه بالاتر، عشق به همسر، فرزند و... هم نتونست 

مانع رفتن و آسمانی شدنشون بشه و این تفاوت بزرگ جنگ ما با جنگ اون هاست...!

عاقبت این عشق هلاکم کند 

در گذر کوی تو خاکم کند...

زنده یاد آغاسی 

همخونه ای سابقم که میشه گفت صمیمی ترین رفیق دوران دانشگاه و بعد دانشگاهم هست بهم توصیه کرد فیلم 

لالا لند رو نبینم از اونجایی که ما خیلی به حرف هم گوش میدیم و من چند بار اسم این فیلم رو شنیده بودم به 

شدت ترغیب شدم این فیلم رو ببینم و دیدم و اما بعد:به قول استاد عزیز فراستی: بعد ازعرض سلام و مخالفت:دی

فیلم به شدت مزخرفی بود و حیف از وقتی که برای این فیلم گذاشتم یه فیلم با فیلمنامه به شدت تکراری 

مثلا کارگردانش می خواست زندگی دو نفر رو به چند حالت روایت کنه که از فیلم هایی مثل مستر نوبادی و...

تقلید کرده بود ، از طرف دیگه موزیکال بودن فیلم یه جاهایی تمرکز حواس رو بهم میزد و آدم رو از اصل داستان 

پرت می کرد...! 

بگذریم، همه ی اینا رو گفتم که بگم سرنوشت دست خود ماست. زندگی مثل یه فیلم می مونه 

یه فیلم که بازیگر و کارگردان و... خودمون هستیم پس تا می تونیم تلاش کنیم یه فیلم خوب از خودمون به جا 

بذاریم. فیلمی که حتی اگه تو جشنواره سیاسی و مزخرف اسکار بهش جایزه تعلق نگرفت لاقل تو جشنواره 

آبدوغ خیاری فجر خودمون سیمرغ بلورین بگیره . والسلام