اولین بار که نجات سرباز رایان رو دیدم دانشجو بودم شاید اواخر دهه 80 بود (عینهو این پیرمردها که خاطره تعریف 

می کنن) فکر کنم سال 89 بود . از کیفیت بالای فیلم و میزان خوش ساخت بودنش به شدت شوکه شدم دیشب 

که بعد از مدت ها یادش افتادم و هوس دیدن صحنه های اکشن جنگی واقعی کرده بودم دوباره دانلودش کردم 

و نشستم دو ساعت وچهل دقیقه میخ این فیلم خوش ساخت شدم فیلمی که علی رغم جلوه های ویژه و جنبه 

های کیفی فوق العاده اش به شدت فیلم چاخانیه به لحاظ داستان :دی 

ولی آدم از دیدنش واقعا لذت میبره با تمام این اوصاف معتقدم اسپیلبرگ کارگردان آمریکایی جهود ِ مشهور این فیلم 

 انگشت کوچیکه ی حاتمی کیای خودمون نمیشه.

چون حاتمی کیا با امکانات به نسبت هیچ آثار بی نظیری مثل : آژانس شیشه ای، مهاجر، از کرخه تا راین و... 

رو خلق کرده. کارهایی که شاید شهرت دنیایی نداشته باشن ولی قطعا شهرت آسمانی دارن. چون در مورد 

افرادیه که از همه چیزشون گذشتن ، نه تنها از جونشون بلکه بالاتر، عشق به همسر، فرزند و... هم نتونست 

مانع رفتن و آسمانی شدنشون بشه و این تفاوت بزرگ جنگ ما با جنگ اون هاست...!