همخونه ای سابقم که میشه گفت صمیمی ترین رفیق دوران دانشگاه و بعد دانشگاهم هست بهم توصیه کرد فیلم 

لالا لند رو نبینم از اونجایی که ما خیلی به حرف هم گوش میدیم و من چند بار اسم این فیلم رو شنیده بودم به 

شدت ترغیب شدم این فیلم رو ببینم و دیدم و اما بعد:به قول استاد عزیز فراستی: بعد ازعرض سلام و مخالفت:دی

فیلم به شدت مزخرفی بود و حیف از وقتی که برای این فیلم گذاشتم یه فیلم با فیلمنامه به شدت تکراری 

مثلا کارگردانش می خواست زندگی دو نفر رو به چند حالت روایت کنه که از فیلم هایی مثل مستر نوبادی و...

تقلید کرده بود ، از طرف دیگه موزیکال بودن فیلم یه جاهایی تمرکز حواس رو بهم میزد و آدم رو از اصل داستان 

پرت می کرد...! 

بگذریم، همه ی اینا رو گفتم که بگم سرنوشت دست خود ماست. زندگی مثل یه فیلم می مونه 

یه فیلم که بازیگر و کارگردان و... خودمون هستیم پس تا می تونیم تلاش کنیم یه فیلم خوب از خودمون به جا 

بذاریم. فیلمی که حتی اگه تو جشنواره سیاسی و مزخرف اسکار بهش جایزه تعلق نگرفت لاقل تو جشنواره 

آبدوغ خیاری فجر خودمون سیمرغ بلورین بگیره . والسلام